Hoe detecteert een colorimeter het kleurverschil van titaniumdioxide? Wat is het principe?
Colorimeters, als instrumenten die nauwkeurig de kleurverschillen van objecten meten, spelen een cruciale rol in industriële productie, kwaliteitscontrole en wetenschappelijk onderzoek. Bij de productie en toepassing van titaniumdioxide zijn colorimeters een onmisbaar hulpmiddel om de kleurconsistentie van titaniumdioxide te waarborgen en te voldoen aan de diverse behoeften van de markt.
Als een belangrijk wit pigment is de controle van het kleurverschil van titaniumdioxide direct gerelateerd aan de kwaliteit en het concurrentievermogen van het product van het product. Het werkende principe van de colorimeter is gebaseerd op het optische principe. Het licht wordt uitgestoten door de interne lichtbron, bestraald naar het oppervlak van het titaniumdioxidemonster en vervolgens teruggebracht in het instrument voor detectie. De lichtbron gebruikt meestal wit licht of licht van een specifieke golflengte om natuurlijke verlichtingsomstandigheden te simuleren om de nauwkeurigheid van de meetresultaten te waarborgen.
Tijdens het detectieproces meet de colorimeter het gehele zichtbare reflectiespectrum van het titaniumdioxidemonster. Dit proces wordt bereikt door punt voor punt voor punt in het zichtbare spectrumdomein te meten, meestal één punt te meten om de 10 of 20 nanometers en 16 tot 31 punten te meten in het bereik van 400 tot 700 nanometer. Deze meetmethode kan de kleurkenmerken van titaniumdioxide volledig weerspiegelen onder zichtbaar licht, waardoor de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van de meting worden gewaarborgd.
Naast de basisreflectiespectrummeting kan de colorimeter ook omzetten tussen meerdere kleurruimtes. Gemeenschappelijke kleurruimtes omvatten RGB, lab, enz. De RGB -kleurruimte bestaat uit drie componenten: rood, groen en blauw, die intuïtief de prestaties van titaniumdioxide kunnen weerspiegelen in de drie kleurenkanalen van rood, groen en blauw. De laboratoriumkleurruimte bestaat uit helderheid, roodgroene as en geelblauwe as, die de kleureigenschappen van titaniumdioxide beter kunnen beschrijven.
De kernfunctie van de colorimeter is om het kleurverschil tussen het monster en het standaardmonster te meten. Bij het testen van titaniumdioxide moet het standaardmonster eerst worden gemeten om zijn kleurinformatie als referentie te verkrijgen. Vervolgens wordt het te testen titaniumdioxidemonster gemeten en wordt de kleurinformatie vergeleken met het standaardmonster. Door de kleurverschilwaarde tussen de twee te berekenen, kan de mate van kleurverschil van titaniumdioxide worden geëvalueerd, wat een sterke basis biedt voor kwaliteitscontrole en productaanpassing.
De kleurverschilwaarde is een kwantitatieve indicator die intuïtief het kleurverschil tussen titaniumdioxide en het standaardmonster kan weerspiegelen. Hoe kleiner de waarde, hoe kleiner het kleurverschil en hoe hoger de kleurconsistentie van het product. Omgekeerd, hoe groter de waarde, hoe groter het kleurverschil en overeenkomstige aanpassingen en verbeteringen nodig zijn.
Bovendien kan de colorimeter ook andere kleurgerelateerde parameters bieden, zoals kleurcoördinaten. Deze parameters kunnen de kleurkenmerken van titaniumdioxide verder helpen analyseren en evalueren en belangrijke referentie -informatie bieden voor productonderzoek en ontwikkeling en productie. Door de kleurverschillen van titaniumdioxide nauwkeurig te meten en te evalueren, kunnen we zorgen voor de consistentie en stabiliteit van de productkwaliteit en voldoen aan de diverse behoeften van de markt.
